วันศุกร์ที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2559


  

 

           มาวัดพระธรรมกายครั้งแรกได้อย่างไร???


                  จากประสบการณ์ เกี่ยวกับ พระเทพญาณมหามุนี

               (หลวงพ่อธัมมชโย)และ วัดพระธรรมกาย )


          ชีวิตมีขึ้น มีลง มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา

    เดี๋ยวดีใจ เดี๋ยวเสียใจ หัวเราะ ร้องไห้ มีลาภ เสื่อมลาภ

     มียศ เสื่อมยศ มีคนสรรเสริญ ก็มีคนนินทา มีสุข มีทุกข์ 

         ไม่เที่ยงแท้ ถาวร เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา 

   ที่อยู่ได้เพราะมีความหวัง หวังว่าวันหนึ่ง ชีวิตจะดีขึ้นกว่านี้ 

        ด้วยเหตุนี้เองจึงนำพาให้ฉันแสวงหา ค้นหาบางสิ่ง

                    เพื่อการหลุดพ้นจากกองทุกข์ 

      

          บทความนี้เป็นเป็น

 การเขียนดรั้งแรกของการเขียน 

 จึงจำเป็นต้องมีอารัมภบทบ้าง ค่ะ มาเข้าหัวข้อเรื่อง 

         "มาวัดพระธรรมกายครั้งแรกได้อย่างไร???"


        ฉันมาวัดพระธรรมกายครั้งแรกจากการแนะนำ

ของเพื่อนสนิทที่อาศัยอยู่ประเทศอังกฤษ (London)

 เพื่อนบอกว่ามีหล่อองค์พระธรรมกายประจำตัว ในวันคุ้มครองโลก 

          หรือ Earth Day ตรงกับวันที่ 22 เมษายน ของทุกปี

       ภายใต้คำขวัญว่า " Clean the world Clean the Mind " 

          ซึ่งเป็นวันคล้ายวัดเกิดของพระเทพญาณมหามุนี 
  
           (หลวงพ่อธัมมชโย) เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย

   ฉันรู้สึกปิติใจเมื่อได้ยินคำว่า" วันคุ้มครองโลก " 

 ซึ่งในวันนั้นจะ มีพิธีกรรมมากมายพร้อมทั้งมีบุญ

              สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว




       ฉันมีความตั้งใจมานานและปรารถนาที่จะสร้างองค์พระ

         ธรรมกายเพื่อประดิษฐานไว้บนมหาธรรมกายเจดีย์ 

       ให้คนได้กราบไหว้บูชาจะได้มีส่วนในบุญมหาศาล 

 พร้อมทั้งได้สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวให้กับคุณพ่อ 

  คุณแม่ที่ฉันเคารพรักและเทิดทูนบูชาท่านทั้งสองยิ่ง 

 ปลื้มใจได้แทนพระคุณท่านที่ได้ให้ชีวิตและหล่อเลี้ยงฉันมา 

   ที่สำคัญโชคดีที่ได้มีโอกาสตอบแทนพระคุณ 

    คุณพ่อคุณแม่ตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ค่ะ




   ต่อมาฉันจึงได้ไปวัดศูนย์สาขาของวัดพระธรรมกาย

ประจำประเทศสวีเดน  แล้วก็มาถึงช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนแปลง

ชีวิตใหม่ของฉันนั่น คือเวลาของการปฏิบัติบัติธรรมนั่งสมาธิ

 เจริญภาวนา ตามเสียงนำนั่งของพระเทพญาณมหามุนี

 (หลวงพ่อธัมมชโย) แล้วฉันก็ได้พบกับบางสิ่งที่แสวงหามานาน 

    นั่นคือความสุขที่แท้จริง ที่อยู่ภายในกลางตัวของฉันเอง

 จำได้ว่ามีความสุขมาก อย่างล้นพ้น ตั้งแต่เกิดมาเพิ่งเข้าใจ

            คำว่าความสุขที่แท้จริงและประจักษ์ของ
               
    " ศูนย์กลางกาย " ( The Center of the Body) 

               Inner peace in life 

หลังจากวันนั้นถึงปัจจุบัน ฉันยังคงนั่งสมาธิทุกวัน ไม่เคยขาดแม้เพียงวันเดียว สมาธินั้นดีจริงๆ มีแต่สุขจริงหนอๆ สงบ เบิกบาน ฯลฯ ค่ะ 
คือบอกตัวเองเสมอว่า บุญทุกๆ บุญต้องรีบทำ สมาธิก็ต้องรีบนั่งตอนที่ยังแข็งแรงอยู่ เดี๋ยวตายลาจากโลกนี้ไปจะไม่ทันกาล ค่ะ


        วันนี้เท่านี้ก่อนเล่าพอสังเขปในประการณ์เบื้องต้น 

ตอนต่อไปจะมาเล่าแบ่งบันประสบการณ์และสิ่งดีๆ 

    ในหัวข้อ  "สิ่งดีๆ ที่วัดพระธรรมกายให้ฉัน" ค่ะ



Dhamma is Peace








8 ความคิดเห็น: